Zgodnie z obowiązującą definicją porażenie prądem elektrycznym to reakcja fizjologiczna, zranienie lub odczucie, powstające w wyniku przepływu znacznego prądu elektrycznego przez ciało. Następuje w wyniku zetknięcia tkanek organizmu ze źródłem energii elektrycznej.
Innymi słowy porażenie prądem następuje w wyniku dotknięcia nieizolowanych części urządzeń elektrycznych, które znajdują się pod napięciem. Należy jednak pamiętać, że porażeniu można ulec także w wyniku zetknięcia z urządzeniem z uszkodzoną izolacją.
Krótkotrwały kontakt skóry ze źródłem napięcia, które nie przekracza 1 kilowolta na ogół nie grozi poważnymi konsekwencjami. Zagrożenie stanowi przepływ prądu powyżej 20 mA trwające dłużej niż kilkanaście sekund. Może ono spowodować m.in. zaburzenie rytmu pracy serca, utratę przytomności, zaburzenia ośrodków nerwowych.
Czynnikami wpływającymi na zmniejszenie odporności organizmu na działanie źródła napięcia są silne zdenerwowanie, silne zmęczenie, duża wilgotność, wysoka temperatura i skrępowanie ruchów.
Głównym powodem dużej liczby śmiertelnych porażeń prądem elektrycznym w Polsce ma zły stan techniczny instalacji elektrycznych i niestosowanie się do zaleceń wykonywania regularnych pomiarów elektrycznych .